Glas

Zuivering • Kwetsbaarheid • Transformatie

Glas is een niet-kristallijn, amorf, relatief homogeen vast materiaal met een willekeurige vloeistofachtige structuur die doorgaans wordt gevormd als gevolg van snelle afkoeling van een vloeistof. Glas kan een natuurlijk gesteente zijn (glasachtig gesteente, inclusief obsidiaan, lechatelieriet, pseudotachyliet of tektiet) of kunstmatige materialen (bijvoorbeeld kristalglas en slakken). Het meeste natuurlijke en kunstmatige glas bestaat voornamelijk uit silica met variabele hoeveelheden onzuiverheden, vooral alkaliën.

Kristallen in snel afgekoeld vulkanisch gesteente kunnen smeltinsluitingen bevatten: kleine insluitsels van bevroren magma, dat wil zeggen glas, die kunnen worden bestudeerd om de oorsprong van het gesteente te helpen bepalen. In de edelsteenkunde worden door de mens gemaakte glazen gebruikt als edelstenen sinds de uitvinding van de glasproductie, en speciale glasvariëteiten, zoals loodglas of kristalglas, dat lood en andere additieven bevat, zijn gebruikt om waardevollere edelstenen te simuleren, zoals diamant.

Spiritueel gezien is glas een een veelzijdig en raadselachtig materiaal, het brengt vaak een gevoel van kwetsbaarheid en een symbool van kwetsbaarheid over, terwijl het tegelijkertijd kracht en veerkracht vertegenwoordigt. Glas vertegenwoordigt het proces van groei en transformatie waar we doorheen gaan. We worden gezuiverd en transparant gemaakt, waardoor het goddelijke licht door ons heen kan schijnen.